Her Soluğum Aşkı Tefsir Eder
Gemlikte güzel olan her olguyu yaşayan bir insanım, o yüzden efsane oldum yani ölümsüz. Belki de engelli olduğumdan dolayı insanların hor görmesine alışkındım, ölüm bile güzel geliyordu çünkü bu anlamını yitirmiş dünyada yaşamak istemiyordum. Ve seni son kez hayal edecektim sana son kez şiir yazacaktım ve sonra kendi ıssızlığıma çekilecektim.
Sahildeki kayalıklara oturup bunları düşünürken geceyi bir kadının ağlama sesi yırtıyordu, irkildim. Bağırıyordu "Ulan bir hayali kahraman olalım dedim herkesin aşka, şiirlere, yazılara çücüğü sarktı'' diyordu ve ekliyordu; ''Gerçek hayatta bedenimi yatak odası malzemesi olarak isteyenler, şimdi ise aşk adamı oldular. Şiirler yazıyorlar hayali olan benliğime, gerçekte ise bedenimi bir kere versem hayallerini oluşturan ben ve şiirler bitirecekti çünkü erkeklerin aklı belden aşağı çalışır" diye bağırıyordu.
Erkeklerin iğrenç maskesini düşürmüş, gerçek yüzlerini görmüş bir kadın yürek acısı ile haykırıyordu.
O kadın da gerçek aşkı yaşamak istiyordu ama gördükleri ve bildikleri onu önce erkeklerden sonra da tüm insanlardan uzaklaştırmıştı. Bana benziyordu çünkü insanın dış görünüşüne aldanan insanlardan bıkıp usanmıştı. Ruh dünyasında öylesine yalnızdı ki dudağına değil, yüreğine dokunan biri olsun istiyordu.
Tamamını Oku
