Her şiirin türkü çalan saz oldu

Kötü günler için bir şey söyleyim,
Temele döşenen taşlar toz oldu.
Yavşaklık itibar tutmuş neyleyim!
Nice erdemli de ahlâk yoz oldu.

Ne umanlar oldu, neleri buldu?
Eğrisi, doğrusu dünyalık oldu.
Suya dalar gibi dünyaya daldı,
Ecel birden geldi, ömrü az oldu.

Kazanma hırsıdır ruhunu saran,
Bu hırs ile olmaz gerçeğe varan.
Ölünce yaramaz, mülkün ve paran,
Her güneş açınca sanma yaz oldu.

Adil olan duyar insana saygı,
Saygılar arttıkça kaybolur kaygı.
Saygı ve sevgiler en güzel duygu,
Kırgınlıklar bile safi naz oldu.

Zaman aynı zaman, değişen insan,
Kendini bilirsin gönül kazan san.
Durmuş oğlu sende bilge ozan san,
Her şiirin türkü çalan saz oldu.