Her şiir, bir şehir
İçinde binlerce yalnız,
Terkedilen,
Aşk acısı çeken...
Her kıta viran bir ilçe,
Her satır ise boş,
Terkedilmiş bir köy.
Halk bitik, perişan,
Acıdan, kederden...
Ve şair;
En kötü mülkî âmir.
Şehirleri idare etmek
Ne mümkün;
Kendi yüreğine bile
Söz geçiremiyorken...
Kayıt Tarihi : 16.11.2013 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!