Ezelde Lokanta vardı
Zenginler hergün uğrardı
Fakiri, köylüyü hiç sorma
Harman zamanı uğrardı
Şimdi her sokak başına
Faso fisolar açıldı
Her yöreden binbir çeşit
Kaldırımlara saçıldı
Herşeyin tadı kaçtı
Tarhana mideye ilaçtı
En sevdiğim sütlaçtı
Onunda zamanı geçti
Bulgur epey saçmaladı
Kuru, sinirden köpürdü
Patlıcanın karnı yarık
Haşlama tümden kemik
Pirinçte beyaz beyaz taş
Nohutla yaparım savaş
Muhallebiyi kaşıklarken
Ağızda diş koymadı arkadaş
Döner bir adam gövdesi
Kokusu cezbediyor herkesi
Tavuk eski tadı vermiyor
Tiritinde suyu kaçtı
Bezelye fıstık yerine
Mısır şurubu şırası
Dök gitsin üzerine
Baklavanın tadı kaçtı
Hamur kabuk bağladı
Maya uçurdu havaya
İki somun olmayınca
Oturulmuyor sofraya
Terbiye ettik yoğurdu
Artık kendini unuttu
Karanlık odaya girince
Peynirim diye türkü tuttu
Kahve nohut karası
Çay yaprak kavurması
Süt tozun kaynaması
İneklerinde sütü kaçtı
Giyimler salkım saçak
Asfaltlar çıldıracak
Vucutlar çırıl çıplak
Edeb(in) Ya hu(su) kaçtı
Ne sevgi ne saygı kaldı
Aşıklar boş sineye yaslandı
Sevenler sevgiden usandı
Ana,baba huzura kaçtı
İşimiz Allah’a emanet
Ortalıkta türlü melanet
Pek yakındır kıyamet
Hayatın tadı tuzu kaçtı
Ne söyleyip duruyorduk
Sözü neye yoruyorduk
Gizli karın doyurur olduk
Cömertliğinde tadı kaçtı
Yavuz Şimşek Selimi 2
Kayıt Tarihi : 3.4.2023 12:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!