senin anlamsızlıgına düştügümdeydi karmaşam
ya ben uzaklagın anlamını bilmiyordum
yada her sey gibi uzaklarda bana basit görünüyordu..
iki seçenekti cevabı basitti oysa...
kalbimdeki o küçük gülüşünün
sonsuzlugu bile yok eden o amansız fırtınası
olmasaydı
yıkmasaydı bütün limanları...belki de....
biliyorum bu mesajı okurken bir iki arkadısınla güleceksin
gül gülmeler sana cok yakısır ve bunu görmek güzel olur..
sakın untma
bir gün sen yalnızlıga mahkum olunca
dünya sana dört duvardan farksız geldigi zaman
geriye dönüüp şöyle bir bakıp
beni en en derininden
bir anlıgına çıkaracaksın
ve zamana yenildigimi anlayacaksın
şimdi sende ben hiç birşeyim diyorsun
her şeyin aslında hiç bir sey oldugunu
işte o zaman anlayacaksın...
Kayıt Tarihi : 16.6.2010 16:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!