Ben,
Sabah pencerene doğan güneşim.
Kuş sesleriyim şafak vakti.
Aldığın ilk nefesim uyandığında.
Yıkandığın suyum,
tarağım saçlarında…
Ben,
Kahvaltında çayınım,
ekmeğinim sıcacık.
Kaldırımım yürüdüğün sokakta.
Ben her zaman seninleyim.
Ben her zaman sendeyim.
Ben,
Gözlerindeki yaşım,
gönlündeki burukluğun...
Seni saran yalnızlığım derinden.
Geceleri ışığınım yıldız yıldız,
kaç binyıl ötesinden…
Güldüğünde sevincinim,
sebebini anlayamadığın.
Hiç tükenmeyen umudunum ben.
Ben senin her şeyinim
ve sen her şeyimsin benim
Kayıt Tarihi : 22.3.2009 21:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Doğan Ceylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/22/her-seyin-4.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)