Ocağın sonu ,Izmir bahara yakın.
Yaşam iki eksik böyle kaldın.
Kader benden iki can aldın.
Ötesini bilmem yarını göremem.
Umutlarım gittikçe daha aź, edemem naz.
Yaşamın sonbaharında erken kış ayaz.
Sakladığım geçmiş göçünce kalmaz.
Zaman geçsede aşk içimden aşk çıkmaz.
Yeni yıĺın ilk ayı bitti. zaman hiç durmaz.
Bir gün bu akıl, nedir bu kaygı diye sormaz?
Arzunu hiç artırma , vazgeç, isteğin olmaz.
İyisi herşeyi kendi haline bırak, hiç fena olmaz.
Kayıt Tarihi : 31.1.2025 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!