Her Şeyi Gördüm Şiiri - Emre Doğan

Bu hayata dair olan her şeyi gördüm,
İhaneti gördüm, durgun suyun üzerine asılı kalmış balık gibiydi.
Sinsice içime girmişti ve ben öldüm.

Görmem gereken her şeyi gördüm,
Acıyı tattım, kızgın alevlerdeki kırmızı gibiydi.
Hiç ummadığım anda hissettim damarlarımda.

Göreceğim her şeyi gördüm,
Terk etmeyi öğrendim, toprağın altında saklanmış bir tohum gibiydi.
Sen yağmuru yağdırdım da büyüdü, serpildi ve dalları aramıza girdi.

Göreceklerimin hepsini gördüm,
Yalnızlığı elledim, hiç işlenmemiş pırlanta gibi mat ve sertti.
Herkes varken işe yaramadı, gittiler ve onu işleyecek gücüm kalmadı.

Görmemem gereken her şeyi gördüm,
Sevgi ve aşk arasındaki ince çizgide gidip geldim ve keskinliğini anladım.
İki yanı da dikenliydi ve zordu.

Göreceklerimi gördüm,
Seni gördüm,
Bizi göremedim, o yüzden üzgünüm.

Görmem gereken her şeyi gördüm,
Daha fazlasını istemem aç gözlülük olur.
Hepsini gördüm, hepsini.
Artık kapansa da gözlerim,
Tattı yüreğim açık olan kapılardan girdi.
Ve şimdi gidiyor.
Benden uzaklara.