Her Şeyi Geçkin Gezegenler 2

Uzunca süredir hareketsiz sanrılarda uzanmaktayım. Her birim karede pek yoğun olası felaketler bütünü. Bu mağaranın önünü kimin için ağla doldurdum bilmiyorum.

Seninle olmaktan söz ettim, ağlarımda takılmış birkaç sezgime, henüz konuşmak için fazlaca erken... Sen beni ayrıca bekle ayrıca vazgeç otur kalbimin en yavan köşesine. Şenlik bir hale büründürdüğün bu bedenimi, ruhumla ulaştır ışımaların en güzel manzaralı Methuselah'ın şerefine...

Her gözlemci bilir ki tahminlerin ardındaki gerçek bulunmadığı için hayal gücü pek gelişir. Şimdi söyle bana hayal gücümün el verdiği kadar güzel midir tenin?

Binlerce yıldızdan ayıran nedir Methuselah'ı. Gerçekten hakettiği kadar güzel midir? Aynı saate geri ulaştık, kısa bir süre için Methuselah'ta yalnızlık yok hükmünde. tanıyamadığım birkaç varlık, anlam yükleyemediğim bir eylem içerisinde.

. . .

İlgi ve alakanın her şekilde bana aktarılan saatindeyiz. En kudretli tablonun bile kenarda çürüyeceği bir denklemin başkenti burası. Yüksek konuşurum ara ara, sen bana aldırma. Bilirim küçük süreçten ibaret, bir ışık yılına dahi denk düşmeyecek bir an...

Ne çok gezerdik dünyanın içinde her şey bundan ibaret düşüncesinin içinde, aslında biliyor musun? Her şey oradan ibaret. Seninle daha çok inansaydım bir yolculuğa. Bir başka bakabilseydim gözlerimle sunakların lütufkar birleşimine. Hükmedebilseydim isteklerimin gerçekleşebilme potansiyeline. Er ya da geç bilseydim ruhumun sorunlu birkaç soyut meskenlerini.

Zamanı daha verimli kullandığımı düşündüğüm yanlış seçimimdi, geçtiğim her karadelik. Her zordan kaçmanın bir yolu mutlu sanrıların kolayı, kendine bir çalım attığını sanrı yolunda kayboldum bu gezegende.