Her sabah sensizliğinle
Önce
Rüyalarımı delip geldin
Sonra
Ezan sesi rüzgârla penceremi açıp
Hayallerime girdin
Çay kokusu ile karıştın
Dudağımdaki kelimelerin hüzünlerine
Yüreğimdeki hasretin dumanı tüttü
Güneş odama vururken ellerim üşüdü
Özlemlerim küle döndü
Sararmış yarınlarım kirpiklerime tutundu
Gözyaşlarım anılarımla harman oldu, dondu
Yalnızlığımın çığlıkları yorgun, bitkin
Ama
Sensizliğin mutluluğu, neşesi dolu
Her şeye rağmen
Bıraktığın sızılar, Hüzünler
Hatta güneş gülümsüyor
Kederin sisleri dağılıyor
Anlayacağın sevdiğim
Sensiz olmuyor
Seni seviyorum
Kayıt Tarihi : 18.11.2017 16:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!