Akşam, mutfağın sarı ışığında
çaydanlık usul usul dünyayı ısıtırken
kendi kendime bir sandalye çektim:
yorgunluğun karşısına oturdum,
adını sordum cevap vermedi.
Ben yine de bir fincana “yarın” koydum.
Sokağın ucundan rüzgâr geldi;
haberi yoktu benden, ama ben ondan çok şey duydum.
Bir yaprak, kaldırım taşında yürümeyi öğrendi
insan da öyle işte:
düşe kalka, sessizce,
her şeye rağmen.
Kapımın önünde paslı bir zil,
çalsa da çalmasa da eve dönüyor sesim.
Kırık bir bardak kaldı elimde;
parça parça içtim akşamı,
kesmedi artık,
çünkü kalbim, keskinliğini bırakmıştı çoktan.
Bir kırlangıç geçti göğümden,
kanadı ince, rotası inatçı.
Kışın gölgesinde bile yuvasını unutmadı;
anladım: umut, sıcak bir mevsim değil,
dönüp gelmeyi bilen bir çizgiymiş
her şeye rağmen.
Tramvayda karşıma oturan kadın
ellerini dizlerine koyup
“geçecek” dedi gözleriyle.
Ben, içimdeki çocuğun saçını okşadım;
suskunluğu ikimize yetti,
kelimeler sıraya girmeden.
Bazen bir kapı kapanır
ve ev ısınır içeriden.
Bazen bir cümle biter
ve kalp yürümeye başlar.
Ben, bitemeyenlere veda ettim;
kalanlarla yeni bir masa kurdum
tuzu unuttuk, suyu koyduk;
ekmek yine aynı ekmek oldu sonunda,
her şeye rağmen.
Toprak altında tohum gibi bekledim.
Karanlık konuştu önce:
“Burada nefesini duyarım,
korkunu da.”
Ben de fısıldadım:
“Yeter artık filizlenmek istiyorum.”
Toprak, yerini açtı;
gökyüzü bir parmak genişledi.
Şimdi pencereme konan kuşu ürkütmüyorum;
yaklaşmak bazen uzaklaştırır,
sabır yanıma sokar.
Yolumu uzatsam da,
geciksem de sabaha,
ayakkabılarımın bağı çözülmüyor artık:
yürümeyi öğrenmiş bir kalbin
düğümü sağlamdır
her şeye rağmen.
Ve gecenin en derin yerinde
adımı çağıran bir ses var:
Ne Tanrı’dan uzak, ne kendimden.
Duydukça, içimdeki oda aydınlanıyor;
ben de ışığı çoğaltmak için
perdeyi değil, bakışımı kaldırıyorum.
Sorarsan: “Nasıl sürdürdün?”
Şöyle derim:
Kırık bardağı atmadım,
içine çiçek koydum.
Yarım kalan cümleyi susmadım,
sonuna küçük bir “yine” ekledim.
Ve her gün, elimden geldiği kadar
yavaşça iyiye eğildim
her şeye rağmen.
Kayıt Tarihi : 13.9.2025 22:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!