sandıkta sakladığım sevinçlerim vardı benim,
yıllar sonra çocuklarıma miras olsun diye,
bir gün yıkılverdi evim,
enkaz altında kaldı tüm sevinçlerim,
anladım ki sevinçler anlık yaşanırmış,
ve yanında var olanlarla paylaşılırmış...
kaybettim sandım herşeyimi,
dövündüm,başımı duvarlara vurdum,
aklımı başıma getirdi bir gün,
kimsesiz bir çocuğun gülüşü,
anladım ki yaşayacaksın,güleceksin herşeye rağmen...
Kayıt Tarihi : 22.8.2010 02:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Zeyrek](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/22/her-seye-ragmen-63.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!