Her Şeye Rağmen Şiiri - Mustafa Altıntaş

İnsan gitmeli keder bastığında
Frapan giysileri takıp takıştırmalı
Elzem sevgiliye saçılmalı alacasında karanlığın
Göz çukurlarında hayal etmeli aşkı

İnsan gitmeli elgin kaldığında yüreği
Hınca hınç doldurmalı umutla viraneliğini
Çökmeli önünde sevgilinin
Henüz ölmeden
Ter içinde kalıncaya kadar
Sımsıkı kapanmalı dizlerine

İnsan unutmalı dolunayda
Göğsüne kaçan yarasaların gerginliğini
Kelebek kanatlarını takmalı seven bir kalbin
Ilgıt ılgıt yükselmeli sonsuz evrenin kıyısında

İnsan sevmeli su serinliğinde
Tıpkı benim gibi
Düşünmeli severken hırsla
Günler ve geceler boyunca katıksız yalnızlığı
Seni içinde taşımayan bir ruhu
Yine de sevebilmeyi