Yaşamak adı nasıl yaşanıyorsa
Gülmeler geçici ve sönük
Gözler dalgın kimi zaman
Düşünceler sabit
Korkular sürekli
Mutluluk çoktan terk etmiş
Çoraklaşmaya yüz tutmuş toprak gibi
Gün gün erozyona uğramakta
Bir çiçek tomurcuk tutmuş
Ağır ağır çiçeğini açmakta
Yaşanası hayata selam dercesine
Ardına hiç bakmadan
Yeni bir sayfa açıp
Senede bir gecede olsa
Umut dolu sevgi dolu bir hayata
Karanlıklar içinden
Işık tutmakta
Rüzgarın esişi bir başka
Denizin sesi; sanki içine çağırır gibi
Gerçek hayattan kopmalar
Kaçıp gitmeler içimizi boğan hüzünlerden
Masallardaki gibi
Bin bir geceden
Daha mutlu olabiliyor insan
Keşke bitmese diyebiliyor
Güneş hiç doğmasa
Karanlığı yarıp kayan göktaşını
Yakalarcasına baka kalıyor gözler
Bir sıcak el titrete biliyor bedenini
İçinde ılık akan suları hissettirebiliyor
Sıkıca sarılıp
Hiç bırakmamacasına
Özlem duyabiliyor
Her şeye rağmen sevebiliyor yine de
Kayıt Tarihi : 25.5.2006 03:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ethem Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/25/her-seye-ragmen-13.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)