Bir tabib ki söylemek zorundaydı
Gençliğine doyamamış yaşamda
Tüm müdahalelere rağmen
Yanıt yok
Ellerinden gelenin fazlasını yapmışken
Söylemek zorunda olan biteni
Ölüme yok ki bir çare
Ebediyete doğru yolculuktan
Ağızdan dökülen son cümle
Metin olmaktan başka
Yüzünü görmek isterler
Elleri duada
Baki kalan kubbede
Bir selam
Ondan geriye kalan
Bir tebessüm,bir kelam
Yaşam arasına sıkışmış
Onca emeğe karşı
Tatlı bir huzur yüzünde
Aynı köprüden geçecekken...
Kayıt Tarihi : 17.7.2012 16:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
13 Temmuz 2012 saat 20.43 Cep telefonuma gelen mesaj öğretmen arkadaşımdandı, meslektaşımın mesajında söyle yazıyordu önce isim soyisim sonra Hakkın rahmetine kavuşmuştur,kendisine Allahtan rahmet diliyorum.
İbret alınası, manidar ve hüzünlüydü.
Ne diyelim? Allah c.c. vadesi yeten din kardeşlerimize imanla gitmek nasip eylesin.
Kaleminiz susmasın, daima hakikat ve güzelliklere dile getirsin.
100+heybem.
Saygıyla..
başınız sağ olsun
namık cem
TÜM YORUMLAR (14)