Her şeye hazır olmalı insan,
Yani ben,
Kışa da,
Yaza da,
Tırmandıklarımdan,
Düşebilmeye de hazır olmalıyım,
Ne sınırı vardır yükseklerin,
Ne de derinlerin,
Ellerini tuttuklarımın,
Düşmanlarımın olabileceğini,
Dostlarımın,
Bıraktıklarını,
Terk edilmeye de
Bir gün sokaklarda yaşamaya da,
Gözümü kaçırmaya da,
Yalnızlığıma da,
Yalnızlık kendimin ne kadar değerli olduğunu anımsatır bana,
Kalabalıklarda unutuyorum kendimi,
Her şeye hazır olmalı insan,
Yani ben,
Doğuma hazır olabilir insan,
Ölüme hazır olmalı,
Diyemiyorum,
Ölüme hazır olunmaz,
Gelir yakalar ansızın,
Bir gün her şeyini yitirmeye hazır olmalı insan,
Yıllarımı,
Anılarımı,
Çabalarımı,
Her şeye hazır olmalı insan,
Korkmamalı,
Çığlık atmamalıyım,
Delirip,
Dövünmemeliyim,
Kaybetmemeliyim aklımı,
Dolunayın altında çimlerin üzerinde tükenmeden yatmaya da hazır olmalıyım,
İnsanım ya,
Bu yaşamın bütün renklerine alışmalı gözüm,
Her şeye hazır olmalı insan,
Beğenmedim dememeliyim,
Hangi ölçüdür beni üstün kılan,
Beğenmediklerim beğenmeyebilir beni,
Beğenmediklerime de,
Nedir bana öğretilenler diye sorgulamalıyım,
Her şeye hazır olmalı insan,
Yani ben.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla