Her şeye benzer ayrılık Şiiri - Cevat Turan

Her şeye benzer ayrılık
Ve kuşatılır
İki dudak uzaklığı boğazı İstanbul’un
Yumuşak bir dil gibi çırpınır deniz
Yalar yoksulluğun kıyılarını ıslak
Azgın bir boğadır şimdi sırtında dalgaların
Coşkusu yalancı griliğinde bir aşk
Kuşatılmış yalnızlığım sevimsiz ve korkak

Ayrılığı taşıyan ağıtlı vapurlar kentiyim
Ne bana benzer ne bensizliğe
Ne size benzer ne de bensize
Her şeye benzer ayrılık kendinden başka
Kuru bir ota
Çürümüş saman sarısına
Isırganlar arasında gelincik kırmızısına

Her şeye benzer ayrılık
Solgun beyaz veremli
Bütün kalabalıklar öksürüklü yollarda
Utanır güneş kendinden yıkık evleri varken
Ya vardır yaşam bir şalgam kıvamında
Ya taşır yanılsama bizi
Yokla gerçek arasında

2 mart 2009