Her şeye "bedel"di Şiiri - Darul Erkam

İnsan en çok kalabalıkken yalnız hissediyor
Soluduğu hava, ciğerleri hariç her yere doluyor
Allahın insanı yaşatsın diye yarattığı bu hava
Kendine yalnızken insan, önemi yok ne dert ne dava

Bazen sorununu bulmak için korkarsın ya sormaya kendine
Çünkü çok uzaklara bir dalış var girdikçe en dibe
Şu an anlıyorum zaman kavramı yalan değilmiş
Dışarıda yaşadıkların, anca buradakilerin önünde eğilirmiş.

Bazen saate bile bakmazsın hani yanındakiyle geçiyor zaten diye
Şu an saati sormaya bile korkuyorum mesela, bu zamanın canı cehenneme
Düşünmeye epey fırsat veriyormuş burada bu kahpe zaman.
İçimdeki davalar sürekli artıyor burada, hiçbir duruşma kapanmadan.

Hakim yok bu salonda hayatım şu an sanki başkasının
Savunmaya da mecalim yok kendimi, tek isteğim uyuyakalabilmek ansızın
Bazen yalnızlık bir seçimdir bazen de zaruret
Bazen de mecburi yalnızlıklarını kendin seçmişsin gibi zikret

Zaruri yalnızlıklar uyduruk sayılarla ölçülemez
Tek geçen eski soğuk geceler, ikibin kişi içindekiyle boy bile ölçüşemez
Kendinle yüzleşme cesareti için teklik gerekir demiştik
Belki de kendimizin bize böyle ağır geleceğini hesap edemedik.