Her Şeye Ağlıyorum Şiiri - Nevzat Dağlı

Yaşlandıkça yüreğim yoruldu, yufkalaştı,
Can özümden kırıldım, her şeye ağlıyorum.
Dökülen gözyaşının seli bana ulaştı,
Bir göl gibi duruldum, her şeye ağlıyorum.

Narinler öldürüldü acısı beni yaktı,
Kartalkaya yangını beni mahzun bıraktı.
Atatürkçü teğmenler korkusuz bir yürekti,
Ben onlara vuruldum, her şeye ağlıyorum.

Mazlumlar ezildikçe karaları bağladım,
Mustafa Kemal yolu tıkandıkça ağladım,
Kedere ortak olup ruha huzur sağladım,
Ağladıkça dirildim, her şeye ağlıyorum.

Gazeteci öğrencim başı dik mahkum oldu,
Namuslu siyasetçi nevzata selam saldı.
Zulme isyan edenle gördüm ki meydan doldu,
Ben onlara sarıldım, her şeye ağlıyorum.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat