Yedisine girince yitirmese gözünü
Veysel yine o veysel olurmuydu acaba?
Dut dalından sazına banmasaydı sözünü
Veysel yine o veysel olurmuydu acaba?
Onsekizde evlenir, yirmisinde askere,
Kaç kere tokat yerdi günde en az kaçkere,
Belki o şaşkınlıkla zor alırdı teskere,
Veysel yine o veysel olurmuydu acaba?
Geldiğinde babası ihtiyarlardı çoktan,
Bağ vardı harman vardı bekliyorlardı çoktan,
Saza sıra gelmezdi erken yatardı çoktan;
Veysel yine o veysel olurmuydu acaba?
Sıradanın altında köylü de zor olurdu,
Şehre göçmüş olsa da evini zor bulurdu.
Geçim derdine düşer yanardı kor olurdu;
Veysel yine o veysel olurmuydu acaba?
Her şeyde bir hayır var demeyip üzülseydi,
Başıma bu da geldi dilense süzülseydi;
Yaşama tutunmasa kenarda büzülseydi,
Veysel yine o veysel olurmuydu acaba?
Kayıt Tarihi : 26.8.2015 12:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!