Vakit yetince diyorlar, saati gelince;
Açılacakmış birbiri ardından kapılar.
Elinden kaçırdıkların, avucunda kalanlar…
Hiçbir şey boş değilmiş alemde; hiçbir şey gereksiz.
Hepsi de yazgının parçaları, tabloda bir kare.
Her şey zıddıyla bilinirmiş.
Çirkini görmesek vurulmazmışız güzele.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
