İnsan dediğin binlerce katlı
Altları sefalet
Üstleri ne bilmem.
En büyük talihsizliğim
Kalkıp göçmem.
Yerimde kalmalıydım
Sonra senle karşılaşmalıydım..
Sana güneşler sunmalıydım ..
Huzur güneşleri;
Tatlıdan bile
Hafif tuz almak gibi ..
Güneşler sunmalıydım
Biçimsiz kayalardan doğan değil
Denizlerden yansıyan
Çıkarsak
Evrende mana birakmayan..
Bulutsuz gecelerden yansiyan sen,
Eski Arap masallarında fasıl olur ...
Hepsi seni anlatır
Bende,bedende bıraktığı his
Ölüm olur..
Kainat dediğin
Rabbimle benim aramda..
Kainat bir vehim..
Birinin hayali gibiyim .
Kazıklar çakılmış kayıtlara
Yaşadığımı anlıyorum
Sendeki bana bakıyorum
Hayırsızın biriyim
Çöllerde gezen hayalet biziz
Kumlara eteğini sürten sen..
Seni Rabbimden dileyemem
Ondan başkasını isteyemem
Bekle aklım başımdan gitsin
Yoksa seni izleyemem..
Yoluna gidiyorsun
Yoluna çıkmam merak etme..
Dönerim dersen bir gün
Sen aynamı kırdım
Gayret etme ...
Kayıt Tarihi : 24.10.2022 15:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!