BİR DUAN OLSUN; TAŞ ile TOPRAĞINA: ŞU ANADOLU’NUN! .
= 000.007 =
BİR DİLEĞİN OLSUN; BAĞ ile BAHÇESİNE, ÖTEN KUŞUNA! .
AN GELECEK BEN DE HERKES GİBİ ÖLECEĞİM! O; ERDEMİN İZİ, O ANILACAK! .
= II =
Bir Filozof Olmaya Değil, İnsan Olabilme, İnsan Kalabilme; Aşkımız! .
Bu Aşk; Nereden Geldi ve Nereye Ulaştı ve Yarın Nerelerde Olacağız? .
Düşünen Bir Ben Değilim; YETMİŞ BEŞ MİLYON UMUDUZ: KENDİNİ BİLMEYE! .
ERDEM; KENDİNİ DE TANIR, DOSTUNU DA! ERDEM ADANIR ve VAR EDER AŞKA! .
{ Metin Yazarı: Kemal KABCIK / ANTALYA / 05 Mayıs 2012 Cumartesi 18:37:49 }
BİR İNSANLIĞIN OLSUN; ANILSIN ADIN İYİLERE: AŞKLA! .
= TEŞEKKÜRLER TÜRKİYE CUMHURİYETİ DEVLETİ =
BİR ÇIKARSIZLIĞIN OLSUN; KAZANAN DOST OLSUN AŞKLA! .
Kayıt Tarihi : 5.5.2012 18:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!