Her Şey Umudunun Renginde Saklıdır

Fırtınaya tutulan bir geminin
dalgaların arasında limana sığınması gibi
Geceye sığınır,gecenin karanlığına karışır insan.
Gündüzün aydınlığında,
Kalabalığın içinde arayıpta bulamadığını gecenin zifiri karanlığında bulur.
Hem de uzaklarda ararken çok yakında
Kendi içinde bulur.
Bilir ve anlar insan o zaman;
Dışında değil içindedir her şey.
İnsan, kendi içinde ya kendine esir,
Kendine sonu gelmez bir karanlıktır.
Ya da kendi içinde kendine sonsuz bir mavilik,
Uçsuz bucaksız bir gökyüzüdür.
İnsanın esaretini özgürlüğünden,
Sevincini kederinden ayıran tek şey umudunun rengidir.