Her Şey Soğur Şiiri - Ali Havan

Kendini aramakla ömür geçer, hay soğur
Hayat taksimli nefes kısmetinde, pay soğur

Emel azgın bir kısrak, doludizgin koşmakta
Ufuk menzili keser, yorulunca tay soğur

Felek cevrini salmış üzerime burcuyla
Akrep terazi derken ötelerde yay soğur

Gönüller en şiddetli depreminde hiçliğin
Sevda enkazlarında bir bakarsın fay soğur

Güneş naz etsin de gör ışığını saklayıp
Bulutlar peçesini kaldırınca ay soğur

Beklenen pencereler hasretin kafesidir
Derinlere dalınca bardağında çay soğur

Say ki yüz yıl yaşadın her anını zevk ile
Yola düşünce tabut ne sayarsan say soğur

Yanık bir sigaranın dumanı kıvrım kıvrım
Dudaklar acı çeker, dile düşer vay soğur

Hangi dünyalık malın tapu ettin mülkünü
Kefene sarılınca yoksul ile bay soğur

Sevgiler zemherinin ayazında kavrulur
Mevsim dün kıskacında, takvim yanar ay soğur

Gam yükü katarlanmış yol üzeri kaç durak
Sebîlî nere gitsin, yolu çıkmaz ray soğur
İstanbul/2018
(Teşehhüt Miktarı)