Her Şey Sevgiye Muhtaç. Şiiri - Hanifi Kara

HER ŞEY SEVGİYE MUHTAÇ

Karada ve denizde, şu koca kâinatta
Canlı/cansız ne varsa, hepsi sevgiye muhtaç.
Elestü’de söz veren, ruhumuz buna dâhil
Sonlu/sonsuz ne varsa, hepsi sevgiye muhtaç.

Sallanan ol yaprağa, tarladaki göceğe
Gonca gülden tutun da, yeni açmış çiçeğe
Filinden/karıncaya, sürüngenden/böceğe
Kanlı/kansız ne varsa, hepsi sevgiye muhtaç.

Gönül ağlamayınca, beden gözü ağlamaz
Aşktan gayrı hiçbir şey, yüreği tam dağlamaz
Akıllıysa bir kişi, rengi/ırkı bağlamaz
Dinli/dinsiz kim varsa, hepsi sevgiye muhtaç.

Neler yaptırmadı ki, o bizdeki eneler
Haftalar/aylar/yıllar… Geldi/geçti seneler
İster şimşek ister berk, bir anlık hâdiseler
Anlı/ansız ne varsa, hepsi sevgiye muhtaç.

Bütün güller solsa da, sevginin gülü solmaz
Îmandan mahrum bir kalp, ne yapsanız da dolmaz
Çok şeylere doyulur, sevgiye doyum olmaz
Ünlü/ünsüz kim varsa, hepsi sevgiye muhtaç…

03/09/’13
Hanifi KARA