Bir yokuştan sürükleniyor gibiyim,
Adınla başlayan cümleler her düştüğün de dilime, ağır kanamalı bir hastaya evriliyor kelimeler, artık tedavisi mümkün olmayan.
O an
Işte o an
Bir kapı açılsın isterim dünyadan
Geçip gitmek isterim sonu belli olmayan bir karanlığa
Gülüşünden mahrum kalmanın nasıl sahipsiz bir ölüm olduğunu da anlar mısın bilmiyorum.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta