Her şey, seninle başladı.
Bir şiir, gibi berrak ve duru gözlerinde buldum,
Sevgiyi, hayatı aşkı sende buldum.
Nefesim sen, bereketli soframsın sen,
Yaşamım sensin.
Hayat, yolculuğunda
İlk ve son durağımsın sen.
Ağaçların tomurcuklarında, yapraklarında sensin,
Tohumu gibi gizemli sırlar saklayansın sen,
Gönül bahçeme ekilince yeşerensin sen,
Bahar gibi gönlüme, hayatıma yaşamımda açan bir çiçeksin sen.
Yaşamıma değer katan eşimsin, hayat arkadaşımsın,
Çocuklarımın annesi, toplumun temel taşı,
Sımsıcak, sarılacak ve saran bir yuvasın sen.
Rahatlık ve huzur verensin, sen gönüllere.
Yaşanılası tüm yaşama, güneş gibi doğansın.
Tatsızlıklara, tat olansın.
Gönüllere, merhametsin sevgisin sen.
Hayat nehrinde, beraberce yüzülensin,
Sevilince, mutlulukla süren uzun bir ömürsün, sen.
Mevsimler gibi taptaze,
Her mevsim gönlümüzde solmadan açan,
Güzelliklerinle, gönlümde dört mevsim
Bahar açtıransın, estirensin donatılansın sen.
Ve sen kadınsın, kutsalsın.
Ve seninle tüm dünya cennettir,
Ayaklarının altındadır,
Seni böylesine değerli, Yaratan Rabbim
Biz erkeklere, Severseniz, sahip çıkarsanız
Onunla kadınınla, eşinle, sevgilinle
Dünyada cenneti yaşarsınız diye
Övgü ile şereflendirilen ve bize kutsal emanet olan
Sensin, sizsiniz kadınlarsınız.
Kayıt Tarihi : 7.4.2013 13:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!