Gel desem de gelme artık
Basma tuz yaralı, yorgun gönlüme
Kapıları açılıp, gün ışığı vurursa yüzüne
Geçirme aklından beni, düşünme…
Sana ait değilim artık
Başkasının dikeniyim gül bahçesinde…
Rengim artık siyah…sarı, pembe değil!
Kalbim artık çarpmıyor başkasının ellerinde
Gözlerimdeki ışıltı, artık aynalarda matlaşıyor
Aklaşıyor saçlarım, damarlarımdaki kanın kirlenmesiyle
Yaşlanıyor bedenim, titriyor ellerim
Sevdanın hasretiyle…
Düşünemiyorum artık hiçbir şeyi eskisi gibi
Gökyüzüne bakıp sessizce
Takip edemiyorum kuşları, kaçırıyorum gözlerimde
Beklide kaybediyorum bulutların arasında
Yoksa sen mi varsın içlerinde
Bakmıyorum bile
Bazen bakmak istesem de…
Senin için günah işliyorum her gece
İçimde seninle, ruhum bedeninde
Tutuyorum seni içimde, bırakmamak üzere
Zamanla ilerliyorum
Ve gevşiyor bedenim, hafifliyor
Tıpkı o takip edemediğim kuşlar gibi
Sanki aralarındayım
Ama yine seni arıyorum
Belki aramızdasındır diye
Derken sabah oluyor aniden
Ellerim terli ve sımsıkı, yüreğimin kapıları kapalı
Gece olmasını bekliyorum
Gerçeğe dönüyor her şey, sensizliği yaşıyorum hislerimde
Ve geçiriyorum seni aklımdan tekrar tekrar
Bu gece olmadıysa yarın gece
Geceler bitmez ömürde
Senin bende bitmediğin gibi….
Kayıt Tarihi : 11.1.2007 14:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!