Yamaçlar, vadiler boyu renk cümbüşü…
Tüm güzellikler seninle özdeş.
Kümeleşmişçesine koyun koyuna
Saçlarının bukleleri gibi.
Akşamın mehtabında inciler,
Yanıp söner öbek öbek.
Gündüz de aynı yerde silik,
Hep var olan yıldızlar; gözlerin gibi.
Yakamozlarda salınır nilüfer
Kırda papatya, menekşe, tütüya…
Su kıyısında zarif söğüt dalları, salınır
Kırılası ince bellerin gibi.
Serin yellerle kır çiçeğim
Süzülürsün nazlı nazlı damarlarıma
Acıların esinim kucağında nefesim
Sevdan ecelim gibi.
Mahcupluğun derin,
Suskunluğun kaskatı.
Kalbin kilitlenmiş duygulara!
Dut yemiş dillerin gibi.
Var mısın, yok musun? bilemiyorum
Öylesine suskun, öyle gizemli,
Mühürlemişsin duygu kapılarını
Çürüyesi dudakların gibi.
Kayıt Tarihi : 18.1.2007 14:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!