Her Şey Sen Şiiri - Muhlis Coşkun

Her Şey Sen

Aç kaldım düşündüm doydum
Ağlarken içime yüzüne güldüm
Kilitlendim açamadım yüreğimi kimseye
Küçüldüm bakışlarında kayboldum
Basamadım bağrıma sinsi gizleri
Rüzgarla ışık yılıyla aradım
Sen sen diye

Hep sana geldi becerisiz gönlüm
Hıçkırdım duyuramadım sesimi
Yorgun gözlerimi yumdum
Düşlerime söz dinletemedim
Aklım alındı yokluğunun her anında
Tutuldum işlevsiz kaldım
Sen sen diye

Mevsim hazanını yaşıyor
Gonca gülünde takıldı aklım
Kokluyorum karanfilini
Soluk soluğa içtiğim
Şarabımın tadında yine sen
Düşünemedim tükeneceğini yolumun
Sen sen diye

Muhlis Coşkun
24.06.2006/17.04