Her şey önceki gibi değil.

Yalnızlık çölünün ortasında,
Senden uzakta sensizim.
Seni her düşündüğümde,
Değişmekte her şey.
Renkler önceki gibi,
Gerçek değil,
Mesela gülün kırmızısı,
Sevdam gibi değil,
Gökler bile eskisi gibi,
Gözlerinin mavisi değil.

O gözlerin var ya,
Engin denizler gibi,
Gökyüzü gibi maviydi,
Artık silikleşmiş,
Gri bulutlar gibi,
Ölümün rengine dönmüş,
Çiçekler eskisi gibi,
Sen kokmuyor artık,
Güneş bile ısıtmıyor.
Önceleri ne güzel di,
Sen gülünce çiçekler,
Her yana rayihalar saçar,
Bir başka kokardı.
Gökyüzü bir başka mavi,
Güller aşkın kırmızısı,
Sarı saçlarını saçtığı ışık,
Gözlerimi kamaştırırdı.
Kirpiklerinin kapanmasıydı gece,
Yıldızlar doğardı,
Sen gözlerini kapayınca,
Bütün yıldızlar gece,
Sen gibi parıldardı.

Ya şimdi?
Hiçbir şey artık,
Eskisi gibi değil,
Ne çiçeklerin rengi,
Ne güneşin sıcaklığı,
Ne enginlerin mavisi,
Her şey solmuş,
Ölüm rengine dönmüş,
Her yer kopkoyu,
Griliğe bürünmüş.