Her şey sırayla ölür; Umut,heyecan, insan.
Önce umutlar ölür,sonra biter heyecan.
Nasibini ağzında,taşıyan bir karınca,
Aç bir kuşa yem olur.karınca kararınca.
Bir baba evden çıkar,sabah binbir umutla,
Ertesi gün o evden, çıkar tahta tabutla.
Ağaç ölür, ot ölür,katmerli çiçek ölür.
Kimisi, ağır ağır, kimi, pat diye ölür.
Toprağa gül ekilir,köküne su dökülür
Bir kadına kur için, hepsi kökten sökülür.
Önce plan yapılır,sonra vatan satılır.
Haydi kurtarın diye,gidip Şehit yatılır.
Önce alfabe ölür,sonra kasılır lisan,
La İlahe İllallah,Ölümlüdür her insan.
Herşey sırayla ölür; umut, heyecan,insan.
Önce umutlar ölür,sonra biter heyecan.
31.12.2007
Ömer TemelKayıt Tarihi : 31.12.2007 04:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!