Her şey o kadar sensiz ki...
Sabahsız geceme doğmayan güneş
Rüzgâr bekleyen yelkenim vuslata hasret
"Biz" içinde eriyen benliğimle
Özlem sokağında sessiz çığlığım
Sensizliğin gölgesi ağnamakta
Çağlayan misali üstüme üstüme
Kış ayazı yemiş güller gibiyim
Arzular açılamayan qonca
Her şey o kadar sensiz ki...
Her şey o kadar sensiz ki...
Paylaştıkça çoğalan sevgiler,
Haneden, didergindir "biz" gibi
Suskun ağıtlar yakmada mabedim
Dilleri lal, özüne zindan yüreğim
İdam sehpasında düşlerim,
Soğuk tenine dokunmada ölümün
Tekrar tekrar usanmadan kırılmada,
Gözlerinle var ettiğin "Sırça Köşküm"
Her şey o kadar sensiz ki
Her şey o kadar sensiz...
Kayıt Tarihi : 25.1.2014 02:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hikmet Elp](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/25/her-sey-o-kadar-sensiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!