Dündü hayatımın en zoru...Kırdım, parçaladım,dağıttım, ağladım...Dostken iyiydi her şey dostken güzel dostken özeldi. Ne oldu şimdi,iyi mi yaptık? En özeli en güzeli kaybettik..Oysa dündü. İhtiyacım vardı sana hiç olmadığı kadar. Yaşadıklarını yaşarken dün gece..... Oturup düşündüm ne yaparım diye... Güç, irade hiçbirşey kalmadı bende. İnan arıyorum o güzel sohbetlerin olduğu günleri......
Seni beklemiyorum buna da inan. Şiirler işte aldanma bunlara. Şair gönlü bi garip olur bilirsin.....
İçim kan ağlarken dost kaybına. Nasıl yaptık bize bunu bilemedim... darmadağınız işte... Annem de benimle parçalanıyor dost... Alıp gideyim diyorum onu da... Nereye gideriz değil mi? Düzen bu değişir mi gidersek.. Hayır değişmez...Hayat bir kere kötü geldiyse sana, değiştirmek ne mümkün.... Beklemiyorum gelmeni.. Yolun açık olsun, dualar ediyorum. Kızgın değilim ne sana, ne zamana... Şimdi üzülüyorum en değerli dost kaybına... Biz güçlüydük oysa... Ne yaptık da bu oldu bilmiyorum... Hepsi muamma...
Asil dost; kırgınlıklarım için affet...
Kayıt Tarihi : 4.3.2009 10:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir dost olur hayatında... anlatamayacağın kadar özel. sen gibidir seni anlatır seni dinler seni söyler. sussan anlar konuşsan seninle ağlar... hani bu dostların kıymetini bilememek var ya... yakar mahveder bizi.. oysa her şey gerçekten sadece dostken güzel... bilemedik... beceremedik...
TÜM YORUMLAR (1)