Kimi insanlar var ki, kibir değil onurlu,
Derdini anlatamaz, onu dertsiz sanırsın.
“Bir melek değil ya bu” demeyesin; “olur mu? ”
Gerçi sen anlayamazsın, anlasan utanırsın.
Yokluk içinde yokluk, aç gezer tok görünür,
Vakarla dimdik durur, Oysaki hep sürünür,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim