Yangın gibi çıktın karşıma
Ne mümkün alev almama yanmama
Tutuştum alev alev…
Sonra ne oldu bilmiyorsun.
Ben ömrümde böyle yanmadım
Hiç böyle alev almadım
Yandım üstelikte isteyerek
Teslim oldum gülerek.
Bir bakınca gözlerin
Alev almayana insan mı derim
Her şey gönlümce oldu
Zaten bakışınla kalbim yandı kül oldu.
Kayıt Tarihi : 6.6.2021 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!