Zaman bir su gibi durmadan akar,
Hafta gider, mevsim gider, yıl gider.
İlkbaharda renkler seyrana çıkar,
Sarı gider, yeşil gider, al gider.
Hasretlik içimde dinmeyen sancı,
Şu dünya hanında ben bir yabancı,
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Sizi canu gönülden tebrik ederim Herseyin fani oldugunu ve bir tek VARligin ebed oldugunu siirinizde kendimce bir daha kesfettim.
Nice siirlere...
Buna benzer bir düşünceyi aristo da söylemiş; 'panta rei, panta korei, kai uden menei'...herşey akar, herşey devinir ve hiçbir şey eskisi gibi kalmaz....Şiirin konusu güzel, hece ölçüsünde yazılmış olması da ona ahenk katmış. tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta