Zaman bir su gibi durmadan akar,
Hafta gider, mevsim gider, yıl gider.
İlkbaharda renkler seyrana çıkar,
Sarı gider, yeşil gider, al gider.
Hasretlik içimde dinmeyen sancı,
Şu dünya hanında ben bir yabancı,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Sizi canu gönülden tebrik ederim Herseyin fani oldugunu ve bir tek VARligin ebed oldugunu siirinizde kendimce bir daha kesfettim.
Nice siirlere...
Buna benzer bir düşünceyi aristo da söylemiş; 'panta rei, panta korei, kai uden menei'...herşey akar, herşey devinir ve hiçbir şey eskisi gibi kalmaz....Şiirin konusu güzel, hece ölçüsünde yazılmış olması da ona ahenk katmış. tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta