Her Şey Gibi Şiiri - Erman İlkay

Leylek'ler getirdi beni
Nefesi onlardan almışım demek.
Aşkı o öğretti bana,
Yaşama sevincimi ben ondan aldım galiba.
her şey onlardan ibaretti bir ara,
somurtgandım çogu zaman hayata,
üşengeç olmadım ben hiç aşk ta.
her şey gibi anlatıldı bana,
leylek de öyle aşk ta.
Her şey gibi olmadılar ama hayatta.
Kimi zaman zorla boğazıma tıkanırken lokmalar sitem ettim,
kimi zaman da aşk itiştirilirken arkamdan.
Her şey gibi olmadılar çogu zaman.
ne leylek'ler, ne aşk veren kadın.
Kendi olmaya çalışan,
fakat adam olmayan adamlar tanıdım,
bir de yalın olan cinsi vardı adamın,
her şey gibiydi onlar.
Aşk ne biliyorlardı,
beni leylek'lerin getirmediğinide.
Kokuşmuştu ayakları,
Odam da gezerken tiksinmedim,
olsun kalpleri ışıldıyordu.
onlar her şey gibiydiler.
sıradan biriydiler.
Hangi aralık sızdılar bilmem de,
Aralık değildi aylardan onu biliyorum.
her şey gibi onlarda biliyordu hayatı.
Ama kimdi onlar? ben bir türlü bilemedim.
Her şeyi bilemediğim gibi.