Her Şey Boşunaymış Şiiri - Ayten Özgün

Alabildiğine karanlık ıssız ve sessiz geceye
Dalıp sokaklar boyu esrarlı bir uykuya
Yattım ama bir türlü uyku tutmadı
Her gece dikildi karşıma çaresizliğim

İnadına geçmek bilmedi zaman
Sesin hiç çıkmadı kulaklarımdan
Yetmedi mi bunca keder bunca üzüntü
Küçük bir kuş gibi çırpınışlarım

Ve sana uzun uzun yalvarışlarım
Hiç bir şey istemem beklemem senden
Ölünceye kadar arkanda gölge gibi
Bırakmayacağım hiç peşini

Her anı her demi seninle olmak
Yaşantıların en güzeli seni sevmekti
Hiç bir kuvvet bizi ayıramaz demiştik
Düşünemedik bir gün biteceğini

Büyük konuştuk büyük sevgili
Kış gecelerinin zifiri karanlığında
İçime damla damla bir korku birikiyor
Sensizlik kahrediyor beni korkuyorum