Gelin Canlar Bir Olalım, İri Olalım, Diri Olalım.
Hacı Bektaş-ı Veli
Önce yollar bölündü, sonra kullar, sonra ay, sonra yıldız bölündü.
Denizde fırtına koptu;
Uzun olur gemilerin direği, kaptan ‘ganimeti bölüşün, karalara az, aklara çok sayın’ dedi.
Duyan duydu, gören gördü, gülen güldü, halimize ‘oyy’ dedi!
Kaptan ‘bu tayfalar bizden değil diğer tarafa koy’ dedi.
Mevsimler de bölündü baharla kışa, yağmursuz kış; ‘bekle baharı kör’ dedi.
Kuraklık geldi toprak çatladı, yağmuru beklerken Mart geldi geçti.
Sıcaktan insan çatladı, toprak bölündü, toprakta taş, insanda kalp bölündü.
Beyinler hüküm giydi, mahkûm olundu, hâkim bölündü savcı bölündü.
Ölenler öldü, kalan sağlar da bölündü.
Komşuda yangın çıktı ocaklar söndü, dimağ durdu, akıl bölündü.
Soruların cevapları sessizliğin çığlığına gömüldü.
Iraklardan haber geldi, işitmedik duymadık diyenler, işitip duyanlarla görüldü,
Gazzeteden duvarlar örüldü.
Ağıtlar yakıldı, insanlar öldü! Yakılan ağıtlar, mevtayı gömdüğümüz mezarlıklar bile bölündü.
Bölünenin çırası yakıldı, sevgi topraklara gömüldü.
Bir olanlar dimdik ayakta, bizde ayak bölündü, ayakkabı bölündü, kol kırıldı, yen’den görüldü.
Dayanamadı! Topraktan kökü sökülen gül de bölündü.
Muhabbetin kahvesi, tütünü, çayı, kurt’ un sürüsü, ok’un yayı bölündü.
RÜZGÂR ÖYLE SERT ESTİ Kİ; UMUT’ DA BÖLÜNDÜ, BULUT DA BÖLÜNDÜ.
Unutmayın! Yedi Düvele Hâkim Muhteşem de Böyle Bölündü…
Umut fakirin ekmeğidir,
Acımız ve ekmeğimiz hariç her şeyimizi böldük, unutmayın acıda bölünür, ekmekte bölünür.
Toprağa gömülse de sevgi yine yeşerir, kalp tezgâhında ilmek ilmek örülür.
Kirpiğin gözüne batar canın acır, acır da ağlayamazsın,
Ağlasan da gözündeki yaş, gözünden yine kirpikle beraber süzülür.
Mustafa Kirpik
Kayıt Tarihi : 25.12.2024 18:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
