05.09.1965 Afyonkarahisar - Dinar ilçesi
Aklımı yitirmekteyim düşünemiyorum
Göz yaşlarım sel oldu ancak ağlayabiliyorum
Öylesine çaresiz, öylesine yalnızım ki
Bir ben kaldım geriye çöl kadar ıssız
Çok yaklaşmıştık belki ecelin kapısına
belki de mutluluğun ocağına
Ne ecel gelip alabildi
Ne mutluluktan eser kaldı.
Her şey bitti
Nefretim bile bitti
Sen bittin
Ben bittim
Aşkımız bitti
Bizim için hayat bitti
Hiç bitmeyecek göz yaşlarımızdan başka
Bizden geriye ne kaldı ki .
Esaretimiz başladı bu hayatla.
Aydınlıklar küstü de bize
Karanlıklar sardı her bir yanımızı
Yüzüm kalmadı seni düşünmeye
Hayallerim bile küskün şimdi bana.
Kayıt Tarihi : 22.2.2023 21:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!