Her Şey Aslına Rücû Eder (Âyet meâli)

Mutlaka gün gelip ömür bitecek
Doğarda ebedi âleme gider
Tecelli i kader, kazâsı gerçek
Boğarak amelidir icrâ eder

Et tırnaktan ayrılırmı der idik
Dünyada hiç ayrılmayız der idik
Eşrefliğin hikmetinde sır idik
Yüreği acıtır, tükenmez keder

Ölenle ölünmez amma velâkin
Elveda demeden giderken ilkin
Sallanan salında bir defa silkin
Ağac-ı TÛBÂ’ya ilticâ eder

Rahmet iken hoyrat mülke yağmazken
Ağrısız, sızısız, uzvâ değmezken
Azmi melekeyle arza sığmazken
Dört kollu tabutu kubura yeder

Bir gün İSLÂMİ’çün okunur salâ
Kapısını açmış bekler ARŞ’ÂLÂ
Nimetin hesâbı sorulur kûlâ
Bilinmez; İLÂHÎ DİVÂN’da nider