Nefessiz uyandım yine bu sabah
İçimde yüzlerce vahşi at şaha kalkmış
Göğüs kafesim sanki toz duman bir hara
Ciğerimdeki sızı, binlerce nal vuruyor toprağa
Nefessiz uyandım yine bu sabah
Kalbimde binlerce serçe kuşu ölmüş
Damarlarım sanki kurumuş çeşme be usta
Ağrısı anlatılmaz, Azrail oturuyor tam ortasında
Hayatsız uyandım yine bu sabah
Ömrümde sayısız ben doğmuş, sen olmuş
Sanki elimden tutmuşsun gidiyoruz çocukluğuma
Her şey anlatılmıyor, zaten çekmeyen de bilmiyor baba...
S.Güler-17.3.2018
Sezai GülerKayıt Tarihi : 17.3.2018 10:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!