Her Şey Şiiri - Gözdecan Bezirci

Her şey, tüm olanlar kemirdiğinde yüreğini
Durup düşünüyorsun önce
Yaşıyor muyum, istiyor muyum hayatı?
Uçurtmanın ipini çekmeyin diyorsun...
Uçacağım daha.

Daha yukarı,
Belki bir ağaçta ölümü bekliyorsun,
Belki bir kuş yuva yapıyor üzerine
Belki bir ilaç olup geçiriyorsun ölümü boğazından kendi ellerinle.

Şu güne kadar yaşattığın bedenin
Kendinin olup olmadığını sorunca kendine
Film kopuyor...

Sen bir uçurtmasın
Film kopuyor ama devam ediyor yaşam,
Çünkü başaramadın ulaşamadın zafere.
Her sona doğru gidişinde yüreğinde biriken sular okyanus oluyor
ve içinde barındırıyor yaşamını

Sorgularken hayatı haykırırken kendine yaşam seni de yutuyor,
Alışıyorsun düzene istemesen de
Of çekiyorsun derin bir of
Belki köşe başında sevgilinle öpüşürken unutuyorsun bir an Belki başka bir şeyle paylaşıyorsun sevgini
Ama kendi kendinle kaldığında anlıyorsun boşluğu

Bırakmıyorlar ipini uçuyorsun uçmasına da aynı gökte
daima aynı yönde
Bir gün gelecek biri kesecek ipini
Uçacaksın sen uçurtma
sen hep yanımdasın bunu unutma
yalnızken sakın ola korkma...