Mavilikte bulutlar
Güneşe yağmur yağıyor
bakışlarım su
ve solgun sonbahar
çam ağaçlarının iğne yapraklarında
en çaresiz vakitler bile
olmamıştı hiç böyle sebepsiz
bir dünya uzaklık varken
ta ki parmakların
ezinceye kadar sevgimi
duymuş mudur belindeki saçlar
sarılırken boynuma
gördü mü gözlerindeki çiçekler
ıslanırken gözlerimde
ve hayal bile etmediklerim dökülürken dilinden
nefesimin kaldığı yüreğime
hala hayal perdesi değirmen üstü
salınırken güne sen,hatırlıyorum da
şimdiden ne uzaktı,tek yürek kaybolduğumuz
benliğimi gözlerinin denizine atan vakitler
ve pembe çiçekli uzun elbisen
farkında mısın,unutmuşun giderken bıraktığın
ellerinden damlayan sevgi tanelerini
kabullenememek bir hayli zor olsada
ve şimdi kırıldı tutunmalarım
yılların ve uzakların dik durduğu yüreğimde…
ne kader ne tesadüfmüş
meğer böyle olup gitmesi içinmiş HER ŞEY...
02.12.2009
Bahadır ÖZEN
Kayıt Tarihi : 7.12.2009 11:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
....sen özür dileyeceğim kadar uzak degilsin bana.... Bahadır ÖZEN
tam puan + ant.
Selam ve sevgiyle.
Seyfeddin KARAHOCAGİL
kutluyorum bahadır bey,
selam ve muhabbetle...
TÜM YORUMLAR (8)