Her şey kendinden öte,
Her akıl kendinden üstün,
ve
Her karanlık daha zifir,
Onulmaz çaresiz, daha umarsızı gözler...
Her titreyen kendinden korkar,
Mesafeler, bitmez ufukları gözler menzilde,
Düş, gerçeğe esir,
Gerçek düş'e sevdalamış gönül mührü dehlizlerde ışık...
Bulut Yengeç'e aşık,
Çamur tüy olup uçmak ister göklerde,
Her şey diğerine tutkun,öbürkü berisine yangın.
Her şey,
Ben kadar çözümsüz dünyada...
Kimseler derdin anlatmaz.
Dillerim ona aktıkça,
Göllerim kül dolu çanak.
Anamın gözlerinde yaşamak vardı.
Her şey onda durdurur sancısın
İstemeden bana akan.
Her şey onda saklı.
Her şeyde derman gözlerde.
Başka diyar tanımaz.
Düşler şevkate teslim...
Her şey,
Sende çözülür oysa,
İnce bellerin umudum,
Kestane gözlerin mihengim oldu.
Her şey,
Seni hatırlatır,
Anamdan öte her şey,
Seni bana anlatır
Kayıt Tarihi : 8.4.2009 09:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!