Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
şehirlerin büyülü ışıkları ardına gizlenen hüzünlü yüzlerin gölgelerinde ararız maziyi.çoğu zaman geçmişten çıka gelen tanıdık bir sima neşe katar gönlümüze..gamzelerimize gülücükler dolar.ama yeni dostlar yeni sevgililerde beklemekte kapı ardında.açmalıyız kapıları.insanoğlu doğar yaşar ölür ama hayatın her safhasında mutlak yeni yüzler geçer yaşamından..güzel hoş bir anlatım bezenmiş şiirinizde.kaleminiz çağlasın..saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta