Ufuklardan şafak söktüğü zaman,
Her seher, her seher uyanabilsem.
Yâr zülfüne güneş düştüğü zaman,
O’nu seyretmeye dayanabilsem.
Ah bir bağışlansam kendi özrümce,
Âsûde yaşasam kalan ömrümce,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
