Her Seferinde Şiiri - Dervişe Güneyyeli

Ve Sen!
Yüreğimdeki fırtınadan habersiz
Uykulu sesinle açtığın telefonda
Yumuşacık “Gül” deyişinle
İlmek ilmek işleniyorsun yüreğime.
Korkularım kilitleniyor dudaklarıma
Boğazıma düğümleniyor acılarım,
Sessizce yutkunuyorum.
Gözlerim doluyor hafiften
Ve yine anlatmaktan vazgeçiyorum.

Yüreğime saplanmış o kıyamet korkusu
Alevlerini saçıyor gözlerime;
Ağlıyorum...
Seni kaybetmek ceza,
Ceza kıyamet,
Kıyametse cehennem gibi;
Alevlerini saçıyor gözlerime;
Haykırıyorum...
Dudaklarımdan tek bir söz çıkmıyor.

Kelimeler dökülüyor yerlere
Uzanıyorum,
Usulca topluyorum
Kırıklarımı onarıyorum tek başıma
Sensiz bir kıyamet korkusunu daha atlatıyorum.

Ve Sen!
Yüreğimdeki fırtınadan habersiz
Telefonu kapayıp
Devam ediyorsun uyumaya

Her seferinde...